Θέματα φιλοσοφικά, επιστημονικά, κοινωνικά, ψυχολογικά, για τον άνθρωπο. Νευροεπιστήμες, εγκέφαλος,συνείδηση και νοημοσύνη. Νίκος Λυγερός.

Όλες οι ανθρώπινες έννοιες είναι προβολές του ανθρώπινου πνεύματος γι'αυτό σε τελική ανάλυση πολλές φορές είναι απατηλές. Δεν βλέπουμε την πραγματικότητα , την αντιλαμβανόμαστε (όπως νομίζουμε εμείς πως είναι). Ο,τι βλέπουμε είναι μια ερμηνεία της πραγματικότητας, που βασίζεται σε υποκειμενικά, ελαττωματικά ή προκατειλημμένα παραδείγματα. Αυτό έχει επιπτώσεις όχι μόνο στο πώς καταλαβαίνουμε τον κόσμο, αλλά και πώς καταλαβαίνουμε τους ανθρώπους... Όταν κάποτε ρώτησαν τον Ηράκλειτο πώς γνωρίζει όσα γνωρίζει απάντησε: «ερεύνησα τον εαυτό μου». Όμως δεν αρκεί μόνο η αυτογνωσία, χρειάζεται και η εμπάθεια... O Σωκράτης, μέσω της μεθόδου διαλόγου που είχε αναπτύξει, εκμαίευε (εξ ου και Μαιευτική Μέθοδος) από τον συνομιλητή του την αλήθεια/γνώση που είχε μέσα του αλλά δεν γνώριζε. Ο άνθρωπος δε μπορει να αναζητά αυτό που δε γνωρίζει γιατί τότε δεν ξέρει τί να αναζητήσει αλλά ούτε αυτό που γνωρίζει μπορεί να αναζητά γιατί το ξέρει ήδη. Ο άνθρωπος τίποτε νέο δε μαθαίνει, παρά μόνο παίρνει συνείδηση των όσων ήδη γνωρίζει. Η γνώση (μάθηση) είναι ανάμνηση (ενθύμιση) , υπάρχει λοιπόν η ανάμνηση μέσα μας...

Ν. Λυγερός - Όταν η ΑΟΖ τραβά την κυβέρνηση

Ν. Λυγερός - Όταν η ΑΟΖ τραβά την κυβέρνηση
Όταν βλέπουμε την έννοια της ΑΟΖ να τραβά με τόση δυναμική την ίδια κυβέρνηση, γίνεται κατανοητό ότι υπάρχει όχι μόνο ιδεολογική αδράνεια αλλά και νοητική υστέρηση. Διότι τι άλλο να κάνουν η Αίγυπτος και η Κύπρος για να δείξουν ότι η ΑΟΖ αποτελεί το μονοπάτι του φωτός για την ανάκαμψη και την ανάπτυξη της χώρας αλλά και της ευρύτερης περιοχής. Αιτήσεις υπάρχουν ήδη και ειδικά για τα θαλάσσια οικόπεδα Νότια της Κρήτης από εταιρείες που ανήκουν στις μεγαλύτερες στον κόσμο κι όμως βλέπουμε τεράστιες καθυστερήσεις δίχως λόγο. Δεν υπάρχει καν πλαίσιο για φοβίες. Τώρα είναι οι ίδιοι οι σύμμαχοί μας που μας παροτρύνουν να ενεργοποιηθούμε ως χώρα για το μέλλον της περιοχής. Κι έχουμε ακόμα κυβερνητικούς που πνίγονται από την ασχετοσύνη τους και δεν μπορούν να πάρουν ορθολογικές αποφάσεις. Διότι δεν πρόκειται καν για μια πρωτοβουλία ούτε για μια καινοτομία. Όλοι οι άλλοι έχουν ήδη κάνει τα πάντα, και μάλιστα εδώ και χρόνια. Το ζητούμενο είναι απλώς να αντιγράψουμε στρατηγικές συμπεριφορές που έχουν ήδη φέρει θεαματικά αποτελέσματα. Όμως συνειδητοποιούμε όλο πιο έμπρακτα και επίσημα, ότι η κυβερνητική ανικανότητα παράγει μια αδράνεια άνευ προηγουμένου ενώ το πλαίσιο είναι ξεκάθαρο για όλους τους παίκτες της περιοχής. Δεν πειράζει την κυβέρνηση να γελοιοποιείται στο εξωτερικό. Σημασία γι’ αυτή έχει μόνο να μην πέσει επειδή οι ψηφοφόροι θα αντιληφθούν την μιζέρια μιας ιδεολογίας που δεν ξέρει τι εννοούμε με το μέλλον της πατρίδας μας...