Θέματα φιλοσοφικά, επιστημονικά, κοινωνικά, ψυχολογικά, για τον άνθρωπο. Νευροεπιστήμες, εγκέφαλος,συνείδηση και νοημοσύνη. Νίκος Λυγερός.

Όλες οι ανθρώπινες έννοιες είναι προβολές του ανθρώπινου πνεύματος γι'αυτό σε τελική ανάλυση πολλές φορές είναι απατηλές. Δεν βλέπουμε την πραγματικότητα , την αντιλαμβανόμαστε (όπως νομίζουμε εμείς πως είναι). Ο,τι βλέπουμε είναι μια ερμηνεία της πραγματικότητας, που βασίζεται σε υποκειμενικά, ελαττωματικά ή προκατειλημμένα παραδείγματα. Αυτό έχει επιπτώσεις όχι μόνο στο πώς καταλαβαίνουμε τον κόσμο, αλλά και πώς καταλαβαίνουμε τους ανθρώπους... Όταν κάποτε ρώτησαν τον Ηράκλειτο πώς γνωρίζει όσα γνωρίζει απάντησε: «ερεύνησα τον εαυτό μου». Όμως δεν αρκεί μόνο η αυτογνωσία, χρειάζεται και η εμπάθεια... O Σωκράτης, μέσω της μεθόδου διαλόγου που είχε αναπτύξει, εκμαίευε (εξ ου και Μαιευτική Μέθοδος) από τον συνομιλητή του την αλήθεια/γνώση που είχε μέσα του αλλά δεν γνώριζε. Ο άνθρωπος δε μπορει να αναζητά αυτό που δε γνωρίζει γιατί τότε δεν ξέρει τί να αναζητήσει αλλά ούτε αυτό που γνωρίζει μπορεί να αναζητά γιατί το ξέρει ήδη. Ο άνθρωπος τίποτε νέο δε μαθαίνει, παρά μόνο παίρνει συνείδηση των όσων ήδη γνωρίζει. Η γνώση (μάθηση) είναι ανάμνηση (ενθύμιση) , υπάρχει λοιπόν η ανάμνηση μέσα μας...

Μόνο η σιωπή μπορεί ν' αποθηκεύσει τον πόνο

Το άτομο γεμίζει με λόγια πολλά και θόρυβο τη ζωή του για να γεμίσει υποτίθεται αυτό το κενό. Αυτό το κενό δεν γεμίζεται, κατά συνέπεια τι γίνεται, περνάει τη ζωή του προσπαθώντας να κάνει αυτό, στο τέλος σε κάποια φάση πεθαίνει και αυτός. Και τι μένει απ’ όλο αυτό το πράγμα, είναι πολύ απλό, όταν δεν υπάρχει πια παραγωγή θορύβου, μένει μόνο και μόνο η σιωπή. Οι άνθρωποι της γνώσης, με την έννοια την ανθρώπινη, ακούν πρώτα τη σιωπή. Θα πείτε τι σημαίνει σιωπή. Ένα απλό παράδειγμα, είναι το θέμα του πόνου. Όταν έχουμε ένα τεράστιο πόνο και σίγουρα μερικοί το έχουν ζήσει με τους δικούς σας ανθρώπους που μπορεί και να έχουν φύγει ή να μην έχουν φύγει, αλλά να βασανίζονται. Μόνο η σιωπή μπορεί ν’ αποθηκεύσει τον πόνο. Και γι’ αυτό δυσκολευόμαστε τόσο πολύ, για να πούμε τρεις λέξεις στον άλλον και να καταλάβει πόσο είναι μεγάλο το πρόβλημα. Άρα αν σκεφτείτε ότι είναι πρώτα η σιωπή, θα έχετε ένα θέμα, γιατί τότε θα αντιληφθείτε ότι τελικά, είναι πρώτα η σκέψη και μετά η γλώσσα. Δηλαδή έχεις έναν πόνο, τον σκέφτεσαι, μπορεί και να σε βασανίζει και θες να το πεις στον άλλο, δεν βρίσκεις τα λόγια, βλέπετε αυτές τις εκφράσεις που έχει ο λαός μας, όταν λέμε ότι «δεν βρίσκω τα λόγια». Δεν λέμε, «δεν βρίσκω τις σκέψεις». Και ποιος δεν βρίσκει τα λόγια; Η σκέψη. Αλλά αφού δεν βρίσκει τα λόγια, σε ποιο χώρο ζει; Στη σιωπή.

Νίκος Λυγερός
http://www.lygeros.org/articles?n=16280&l=gr